Fietsen in Indochina, Harry en Maya, 2016

Een mooi moment

.......voor wat rustdagen. We zitten in Champassak, aan de Mekong, hoofdstad van het midden vorige eeuw door de Fransen opgeheven koninkrijk Champassak, ooit machtig getuige de restanten van het Khmercomplex van de Angkor bouwmeester. Tijd voor rust, we hebben dagen "over"in de planning en we hebben gisteren de teller op 2.000 fietskilometers gereden.
Vanavond in Champassak, een stadje tegenwoordig van 10.000 inwoners of zo, in een restaurantje met 8 gasten provinciaal oud-collega, kamergenoot zelfs in 2000/2001, Tim Zwanikken, tegen het lijf gelopen. Je houdt zo'n toeval toch niet voor mogelijk....Bijgekletst.

Na Pakse, waarvan bijgevoegd nog wat foto's, stonden de voorbije 4 dagen in het teken van het Bolavenplateau. Zo groot als Nederland denk ik. Genoemd naar het Lavenvolkje in de Efteling vermoedelijk. We maakten er een rondje van 200 km. Watervallen, door de fransen geintroduceerde koffieplantages (Laos maakt hele goeie koffie), teakplantages, heel veel cassave (manioc), heeeeel veel armoe op veel plaatsen (naast dikke auto's). Iedereen lijkt doende met koffiebonen en cassavesnippers, de bonen liggen op heel veel erven in lage vierkante bakken te drogen, de cassave ligt nog al eens op de randstroken van wegen, keurig achter de witte streep.
Opvallend veel peuters en kleuters in de dorpjes op het plateau, zwaar gebruind, vuilig soms, die in lompen gehuld met niks lopen te spelen. Hoge sterftecijfers in de jonge jaren. De kindjes begroeten ons voortdurend met hun "sawadee". Ook oudere kinderen, vaak inzwart met wit schooluniform - en dat ziet er dan weer heel netjes uit, je moet je toch profileren als Democratische Volksrepubliek Laos - groeten voortdurend, net als ouderen overigens, iedereen groet eigenlijk...
Geklommenvan nul naar bijna 1300 meter en dan ben je op het hoogste punt van een echt plateau, waar het behoorlijk wat kouder is dan beneden, in de avond veel te koud eigenlijk. Vroeg erin dan en vroeg, half 7 of zo, weer op. Twee dagen flink geklommen en veel wind tegen. Je stelt je op een gegeven moment in op 7 km per uur gedurende een paar uur. Het was het waard. Geweldige scenery. Veel watervallen. Een ontwikkelingsprojekt in een Nat Park met verdienmodel voor oorspronkelijke tribes, waar we in een oorspronkelijke hut overnachtten (met stroom en warm water). Veel handwerkers: textiele dingen, messensmeders, mandenvlechters, enz.

Om het Bolavenplateau is door Amerika en de Vietcong / Pathet Lao vanwege het strategisch belang zwaar gevochten. Resultaat is dat er hier nog meer niet-geexplodeerde mijnen en bommentapijten liggen dan elders in Laos. Het land is meer gebombardeerd dan de gehele wereld gedurende WO II. Ik zag wel eens een documentaire waarin Amerika aan het opruimen was, met vertegenwoordigers uit Laos die vonden dat Amerika te weinig deed.

Terwijl ik dit tik doe ik ook af en toe wat op internet. Dat lukt nu niet want de stroom blijkt te zijn uitgevallen. Dat gebeurt hier soms.
Af en toe hebben we een kort praatje met andere fietsers die we tegenkomen, we zien er sporadisch. Altijd aardig te horen wat iedereen doet, soms levert het nog goeie tips op.
Het klimaat is hier net als op andere plekken in de wereld aan het veranderen. Diverse mensen zeiden ons dat het nog nooit zo'n koude (nog dik meer dan 30 graden overigens als je niet hoog zit....) en wisselvallige winter is geweest. Ik begin dan altijd over Elfstedentochten die er weer niet komen omdat het klimaat ook in Nederland verandert en dan hebben we weer wat uit te wisselen.

Vandaag naar Wat Phou geweest bij Champassak, zie tekst hierboven over het Khmerrijk. En zie foto's hiernaast. Was heel impressing. Een onverklaarbare lekke band toen we terug wilden. Een tuktuk bracht voor 4 euro uitkomst. Morgen weer naar Pakse voor de reis overmorgen naar Thailand zuid-oost, de Smaragden Driehoek.

Tot onze grote spijt hebben we er al weer een week of 6 op zitten. Nog zwaarder gezegd, over twee en een halve week zijn we al weer thuis. Dat heeft zijn voors en tegens.

Zie ook nieuwe foto's.

Groetjes, harrymaya

Reacties

Reacties

Wannes, Karin en ferre

Wat een avonturen. Misschien geen Elfstedentocht, maar het vriest hier wel weer een (klein) beetje...:). Geniet van de komende (laatste) weken, tijd vliegt idd voorbij! Tot snel

Hannah

Zaterdagochtend na carnaval, 09.00 uur, en ik word wakker van een ping op m'n telefoon: Een nieuw verhaal uit Laos! Leuk!
Fijn om te horen dat jullie het nog steeds naar je zin hebben. Ik vond What Phou in Champassak eerst ook indrukwekkend, maar wacht maar tot je straks bij Angkor bent... Haha. Geniet van de laatste twee weke! Xx Hannah

Meike

Dat is wel heel sterk, van die oud-collega! Ik ben ooit eens in de Starbucks in Miami een oud-klasgenoot tegengekomen. Dan sta je wel even raar te kijken.
Fijn dat jullie op schema (nee, zelfs vóór) liggen. Dan kunnen jullie maar beter niet meer zo vaak zo vroeg opstaan - maar dat is papa wel toevertrouwd haha ;-)
Hannah en ik zijn een weekendje naar Berlijn aan het boeken, samen met de gezusters Van Leeuwen. Veel zin in. Maar tot die tijd kan ik fijn een beetje 'meereizen' met jullie mooi verhalen. Take care!
xxx Meike

pieter v.

een mooie combi:
jullie-Laos-de foto's-het verhaal
ik verwacht nog wel een verslag en beelden
en een definitieve opmaak natuurlijk
prettige reis verder

Henkmarionapotheker@live.nl

Harry, de tijd zit er bijna op. Inpakken en wegwezen. Twee maanden onderweg, maar aan al het moois komt een einde. Helaas. Wij zijn benieuwd naar jouw verhalen en jouw vernieuwde kijk op de wereld. Nog heel veel plezier toegewenst in de laatste week.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!