De dagen regen zich de afgelopen maanden aaneen: meestal zo'n 60 km fietsen bij veelal 35 graden, ons weer installeren op een doorgaans fraaie overnachtingsplek, douchen, bier (of andersom), even rondkijken in dorp of stadje,ergens eten, spelenmet de tablet (mails, blog, boeken, internetten, Volkskrant, e.d.) en met de gemaakte foto's en dan is het weer slaaptijd. De volgende dag weer ontbijten en inpakken. Zo gebeurd. Onderweg heel veel te zien en de Koga's rollen lekker.
Soms rustdagen. Want ook dat was het voornemen, Under de Volcano en The quiet American enzo. Natuurlijk op goede plekken. We hadden er een stuk of 15. Ook die vlogen om.
En zo kom je dus nauwelijks toe aan terugkijken. En ineens staat daar dan, nog voor de bergen met Cambodja, het bord "Angkor Wat / Siem Reap, 166 km". We zijn na een kleine twee maanden op 2 fietsdagen na ineens rond.....(maar ook nog 5 luxe dagen Siem Reap en Angkor-by-bike tegoed).

Wat is er nog te vertellen? Iets over Thais/Laotiaanse massages? De pad, kakkerlak en zwarte kever die zich bij slapengaan niet meer lieten vangen in ons (enige) resorthuis-zonder-douche? Bakken met gefrituurde meelworm, zwarte kevers en sprinkhanen waar AH en de Jumbo een puntje aan kunnen zuigen?
Onderweg in het grensgebied van Thailand veel militairen, bunkerachtige wegcontrolepunten en schuilplekken van betonnen rioolpijp, afgedekt met veel aarde, gezien. Cambodja en Thailand hebben ruzie over de begrenzing en toegang van Preah Vihaer, een Angkor Wat-gebied-in-het-klein-maar-toch-tamelijk-groot, dat welbeschouwd gewoon in Cambodja ligt. In de schermutselingen vorig jaar zijn aan beide kanten doden gevallen en zijn in de tempelruines moderne 20e eeuwse kogels geschoten.
Tweede lekke band gehad een week geleden, opnieuw bij mij achter, ook nu door omstandigheden weg kunnen gooien. En toen hadden we er nog maar eeeentje..... Dat vonden we niet veel. Maatje 28 is echter, zoals we al wel wisten, buiten de hoofdsteden van Laos en Thailand niet te krijgen. Gelukkig geen verdere lekkages. Twee was eigenlijk al bovengemiddeld.
En verder? Het eten in Indo-China is geweldig en kost geen drol. Iedereen is zo vriendelijk en belangstellend als wat. De zon schijnt de hele dag. Het is dunbevolkt. Er is weinig verkeer. Het asfalt is doorgaans goed. Men houdt van harde muziek en van kitsch, kleur, lampjes, zilver en goud. Een aantal dagen geleden op uitnodiging een Thaise overlijdenswake en ritueel afscheid meegemaakt, was bijzonder. De km-teller gaat uitkomen tegen de 2.800. Da hedde gij goed gedaon, munne jongen.

De laatste tocht ging met een omweggetje van Anlong Veng in het Noorden - tot in 1998 was de regio en het stadje laatste bolwerk van de niet uitgeroeid te krijgen Khmer Rouge, in de loop van de jaren '90 zijn er in de regio volgens Wiki nog 3.000 andersdenkenden geexecuteerd door de Killing Field boys - in een keer 130 km naar Siem Reap. Het was een van de mooiste etappes van onze reis. Vooral in Noord-Cambodja tussen 06.00 uur en 10.00 uur in de ochtend, voor een stukje door echte jungle (wat een geuren, geluiden en groen, Intratuin is er niks bij) en door geblakerd zwart/groen gebied, desolaat en primitiever nog dan in Laos, en met heel veeeel armoe. Afbranden na gebruik van het land is in het noorden de landbouwmethode? Bij de primitieve begraafplek van Brother Number One, Pol Pot, niet gestopt, weerzin en geen tijd. Ook niet veel foto's onderweg kunnen maken, je kunt niet steeds stoppen en je pakt het beeld toch niet.
Maya schonk het ziekenhuisje in Anlong Veng de medische spullen die we van Karin hadden meegekregen en gelukkig niet nodig hadden. Steriel gaas, infuusslangetjes, injectienaalden, e.d. Ze waren er blij mee.

Bij ons hotel in Seam Reap waar we ter afsluiting zitten krijgen we bij terugkomst aan het eind van de dag van die natte witte doekjes die je ook op lange vliegreizen krijgt. Met eucalyptusgeur enzo. Heel lekker. Als je voorhoofd en handen hebt afgewreven, is het doekje rood van het zandstof......

Vandaag Angkorgebied voor een deel gedaan. 45 km rondgefietst. Je kijkt je ogen uit. Iets van 10 bij 15 vierkante kilometer groot. Met overal Khmerbouwwerken en wat ervan over is van 1000 jaar of ouder. Niet toegekomen aan de beroemdste, Angkor Wat en de stad Angkor Thom. Morgen weer. We zullen een paar foto's bijvoegen, verder: zie internet.

Inmiddels ook 2 fietsdozen geregeld, het hotel had nog 2 Kogadozen staan van fietsende voorgangers. De fietsen kunnen dus weer bijna worden opgeborgen. Einde avonturen.

Nog een keer op deze manier? Dat zit er wel in bij leven en welzijn. Bangkok - Singapore, voor de helft door Thailand en voor de helft door Maleisie, ook zo'n 3.000 km en niet te bergachtig, lijkt niet verkeerd.....Toekomstmuziek.

Rest een bedankje aan de trouwe lezertjes. En de melding dat we morgen nog een fiks aantal foto's plaatsen.

Tot in Nederland,

Harrymaya