We zijn weg, althans morgen zijn we weg...........We hebben nog even gewacht om misschien nog te kunnen schaatsen, maar dat zat er net niet in dit jaar.

Wel veel afscheid genomen. Iedereen natuurlijk gezien met de Kerstdagen. Maya deed als extra nog een externe tapas met de kids. En samen hadden we vanmiddag nog de verjaardag van Vere, eeeeen jaar alweer. Wes da alwir un groat ding, zoals wij hier in Brabant zeggen.

We hebben flink lopen inpakken. Vloeibaar spul, tubes van ik weet niet wat, zakmessen en ander heavy spul waarmee je bedreigend kunt zijn, uitgesorteerd richting bagageruim. Grensgevallen maar naar het bagageruim. Er blijft niet veel over als handbagage.

Ook fietsen niet in de handbagage. Eerst in dozen. En dat inpakken is geen sinecure. Er moet met veel worden rekening gehouden, b.v. niet hoger dan 1 meter, want dan kunnen ze niet door het poortje. Hetgeen je op "open maken" kan komen te staan in landen waar een ambtenaar nog een echte ambtenaar is. Ik heb, ruwweg geschat, 257 meter verhuizersplakband gebruikt. Voor twee fietsdozen. Je moet ook de ventielen welbewust positioneren in de doos, want er kan iemand willen controleren of je wel genoeg spanning van de banden hebt gehaald. Ontploffingen in vliegtuigen wil men voorkomen. Ik heb vanalles gedaan om de kruiers mild te stemmen, dus ik ga er van uit dat er niet te veel gegooid wordt met onze dozen.

Afijn. We laten Corsa en Dbc's maar eens even voor wat ze zijn, dat loopt allemaal wel door, ook de Brabanders en de Gelderlanders zullen, zij het dat het pijn kan doen hier en daar, in het algemeen wel even zonder ons kunnen. Wij gaan weer eens even wat primairs doen. Simpel, de lijven voelen, zien, ons verbazen, dorstig zijn, zon, veel natuur, veel lachende mensen, ontmoeten, mijmeren, gewoon zitten aan de Mekong, afzien. The quiet Dutchman van Graham Greene en the Saigon bride van Joan Baez, maar dan niet in Saigon maar wel aan de Mekong, die de krant lezen, foto's van kleinkindjes kijken en niks doen........en wat fietsen. Misschien wel 3.000 km want ik heb Henk beloofd er 100 meer te doen dan hij (dat wordt nog wat, we beginnen op 1500 meter, tussen de bergen die nog wat hoger zijn, gelukkig is het nu op oudjaarsavond maar 27 graden, in vertrekpunt Chang mai en hebben we vannacht toch zeker wel een uur geslapen in the plane).

Ook vandaag, oudjaar, nog geen geboortenieuws uit Utrecht waar de Kerstman een mooi (klein)zoontje komt brengen. Je hebt hem toch wel het goede stalnummer gegeven, Karin? Misschien komen de drie Koningen hem wel brengen na hun nieuwjaarsreceptie?

Met de boedelbak naar Schiphol ging uitstekend, Michiel en Han en Meik - en Suzanne eerder al met apart uitzwaaien - dank voor alle hulp, was heel plezierig want ik had nog ee hoop te regelen de laatste dagen!

Ik verstuur dit nu, zonder al te veel foto's en zeg een snel vervolgbericht toe.

Groetjes, harrymaya